Simple as ABC #7: De stem van vingers

Onder de Chinese Qin-dynastie worden vingerafdrukken voor het eerst gebruikt als bewijsmateriaal bij inbraken en om documenten te ondertekenen. 2.000 jaar later zetten Europeanen ze in als technologie voor bevolkingscontrole. Na het neerslaan van de Indische Onafhankelijkheidsoorlog van 1857 beginnen Britse koloniale ambtenaren te experimenteren met het nemen van vingerafdrukken om hun administratieve greep te versterken. In 2015 stuurt de Europese Commissie een werkdocument uit waarin sprake is van opsluiting en dwang om de vingerafdrukken te verkrijgen van mensen die asiel aanvragen of die de EU binnenkomen zonder officiële toestemming. Mensen die verplicht worden om hun vingerafdrukken af te staan, worden in het document ‘datasubjecten’ genoemd: dragers van leesbare informatie.

Op basis van hun gedeeld onderzoek naar grensregimes schrijven theatermaker Thomas Bellinck en journalist Said Reza Adib een tekst voor performers Musia Mwankumi en Jeroen Van der Ven. Vanuit de minuscule, aangeboren groeven in hun eigen vingertoppen zoomen ze uit. Naar een wereld waarin huidpatronen laptops versleutelen. En waarin vingers door overheden worden opgevorderd als meetinstrument – om te bepalen wie het recht heeft om welk grondgebied te betreden.