Tribuna(a)l

In Tribuna(a)l wordt aan de hand van doordeweekse getuigenissen en de meest onwaarschijnlijke verhalen een beeld geschetst van ons ordinair en wankel gerechtsapparaat. Het regisseursduo Jos Verbist-Raven Ruëll begeleidt het publiek doorheen wandelgangen en audiëntiezalen, waar uitgebluste rechters en onverstaanbare advocaten aan de lopende band over andermans levens beslissen.

Verwacht u niet aan een zoveelste stukje fictie: beide makers bouwen voort op bestaande feiten en talrijke gesprekken met advocaten, rechters, journalisten en sociale werkers. Niet de sensatie- of mediazieke processen worden belicht, wel de zaken die iets vertellen over onze samenleving.

Zoals zal blijken doet het gerecht tegelijk heel wat vragen rijzen. Is justitie een loterij? Is geluk de doorslaggevende factor bij de uitslag van een proces? Is het gerechtswezen racistisch? Kunnen we spreken van een klasse-justitie? En welke straffen moet een samenleving vervolgens uitdelen? In welke mate beslist Vrouwe Justitia over ons leven? Maakt het die levens kapot? Stuk voor stuk pertinente vragen die vandaag meer dan ooit aan de orde zijn.

Het is niet de bedoeling om al deze vragen te beantwoorden. Belangrijker is ze te stellen. Zo wordt de toeschouwer op zeer doordachte wijze een spiegel voorgehouden van justitie, op zich ook al een behoorlijk theatraal gegeven...

De ploeg van Baal, de vorige regie van Verbist en Ruëll, gaat aan de slag met enkele niet-professionele acteurs én de administratieve krachten van beide huizen. Samen komen ze tot een voorstelling die het midden houdt tussen fictie en realiteit en de vage grens daartussen aftast.

Tribuna(a)l grijpt recht naar de keel en raakt ons op een plek waar emoties tot het uiterste worden gedreven, emoties over een thema waar we nog al te vaak niet echt vertrouwd mee zijn: de menselijke rechtspraak.