My dear, where will you find her, such love? Such truth?

Oxana Sankova besloot na een carrière van 15 jaar als actrice in Moskou om regie te komen studeren in België. Afgelopen zomer studeerde ze af als theatermaker aan het Ritcs. Ze maakte meteen een mooie passage met haar eindwerk I forgot op Theater aan Zee, in december ook te zien in Theater Antigone. Nieuwsgierig naar wat ze nog meer in haar mars heeft, vroegen we haar om kort op de bal iets te maken voor Leave no one behind. Geen ‘affe’ voorstelling dus, maar een spannende eerste ontmoeting met een nieuwe stem.

Oxana Sankova zoekt een antwoord op de vraag: wat is de waarheid? Wat is de Russische waarheid en haar persoonlijke waarheid? Is er wel een antwoord op die vraag?

My dear, where will you find her, such love?
My dear, where will you find it, this sect, where you will be caressed, put your head on your lap-sleep, dear, tired, sleep. Where is such a sect now? Why don't its gentle inhabitants surround me? Mimi the ballerina will playfully stand on my head, Pascalino will ruffle my hair, and George will kiss my knee. "You have come to us, you are tired, here is wine and bread - and we will wash your feet - tired and poor, and be with us as long as you want, and we will not leave you for work tomorrow, as father and mother, as wife and children - to school. We will be with you for a long happy time, and maybe later, it happens rarely, you will leave when you want, and our old buildings will flash in your eye..." Fraternity and love of people - that's what I dreamed of, that's what I wanted to meet. (Eduard Limonov "It's Me, Eddie”)

Mijn liefste, waar zou je zulke liefde vinden?
Mijn liefste, waar zul je ze vinden, die sekte, waar je zal gestreeld worden, je hoofd op je slaapschoot legt, liefste, moe, slaapt. Waar is er nu zo’n sekte? Waarom omringen haar zachtaardige bewoners mij niet? Mimi de ballerina zal speels op mijn hoofd komen staan, Pascalino zal mijn haar verwarren, en George zal mijn knie kussen. “Je bent naar ons gekomen, je bent moe, hier is wijn en brood - en we zullen je voeten wassen - moe en arm, en bij ons zijn zo lang als je wilt, en we zullen je niet achterlaten om te gaan werken morgen, als vader en moeder, als vrouw en kinderen - naar school. We zullen een lange gelukkige tijd bij je blijven, en misschien later, het gebeurt zelden, zal je weggaan wanneer je wilt, en onze oude gebouwen zullen in je oog oplichten…” Broederlijkheid en liefde van mensen - dat is waarvan ik droomde, dat is wat ik wilde ontmoeten. (Eduard Limonov, “It’s Me, Eddie”)

Deze voorstelling maakt deel uit van het Leave no one behind-festival #Klokkenluiders en waarzeggers. Bekijk het volledige programma.