Mannahatta

De ultieme les van het Darwinisme is dat de natuur knutselt en improviseert. Er is geen Evolutie: catastrofes en verbroken evenwichten zijn onderdeel van de natuurgeschiedenis; op ontelbare momenten in het verleden had het leven een volledig andere richting kunnen nemen. (Slavoj Žižek)

Voor de voorstelling MANNAHATTA transformeert theatermaker Renée Goethijn - samen met scenograaf Stefan Jakiela - de scène in een magisch-realistisch en artificieel natuurtafereel. Drie figuren, voor wie de natuurlijke wereld slechts een vage herinnering is, zijn overgeleverd aan elkaar. Maar hoe reageren ze wanneer dat bizarre landschap aan een absurde rebellie begint? Hoe gaan ze om met het gevoel van ontheemding en vervreemding wanneer hun vertrouwde omgeving plots onvoorspelbaar handelt?

MANNAHATTA is een voorstelling die balanceert tussen theater, performance en beeldend werk, waarin Renée Goethijn op zoek gaat naar de verbanden tussen klimaat, technologie en paternalisme. Ze plaatst de spelers in een tegelijk nostalgische, futuristische en utopische wereld, waarbij de grenzen tussen natuur en technologie vervaagd zijn. MANNAHATTA toont op die manier een landschap dat danst op de ruïnes van de wereld zoals we hem kennen. Een landschap dat de mens uiteindelijk misschien wel helemaal opslokt.

Trailer 'MANNAHATTA' 

Mannahatta Trailer from Robbe Maes on Vimeo.