Gesprek met Ariane Bazan

Malik Fye (Jong Gewei) en Amélia Malfait (TransfoCollect) interviewen Ariane Bazan, professor klinische psychologie aan de ULB en binnenkort aan de universiteit van Nancy. Het is aan een van haar columns voor De Standaard - ‘Niemand achterlaten, dat blijft de boodschap’ - dat we de naam van ons festival ontleenden.

Een gesprek over wat corona ons geleerd heeft, over diegenen die we dreigen te vergeten.
Een oefening in hoe we in het post-coronatijdperk kunnen samenleven.

"Zoals Ilja Leonard Pfeijffer treffend zegt in zijn ‘Bericht uit Genua’: ‘Ik wil dat heel de wereld binnenblijft om mijn ouders te beschermen’. Of, in economische termen: de onvoorwaardelijke zorg voor anderen – lees: wat die ook kost – is de prijs voor het vertrouwen. Zodra een bedrag aan een leven wordt gehecht, ontstaat een voorwaarde op het recht op leven, met name: onder die kosten blijven. Toch is die prijs steeds een rekenfout. Wat in dat saldo niet wordt meegerekend, is het verlies in vertrouwen van de hele groep. En dat verlies weegt door, ook economisch. Want het is nonsens dat je zonder onvoorwaardelijkheid kunt blijven rekenen op dezelfde investering van de groep.

Het verlies van vertrouwen weegt op de gezamenlijke animo en kan fataal zijn voor het draagvlak voor een gezamenlijk project. Omgekeerd kunnen weinig ethische richtlijnen mensen zo krachtig tot het beste van zichzelf uitdagen als de onvoorwaardelijke investering in elk leven. Soldaten die gevaarlijke, soms heroïsche opdrachten hebben aanvaard, steunden op de zekerheid dat kameraden hen nooit aan hun lot zouden overlaten. Weinig collectieve belevingen zijn potentieel zo dragend en vitaliserend voor het maatschappelijke leven als het ordewoord ‘leave no one behind’."

De Standaard, 23 april 2020

lees het volledige artikel uit De Standaard: "Niemand achterlaten, dat blijft de boodschap"