Enkele reis
Aziz:
Ik ben een vondeling.Gestolen in feite, samen met de auto.
Een citroën Ami six. Dus noemen ze me Aziz.
Ik ben een blanke jongen. Opgevoed tussen zigeuners.
Met een Arabische naam.En een vals Marokkaans paspoort.
Kan je nog volgen ? Ik soms ook niet.
Jean-Pierre:
Ik kom uit een dorpke van niets.
Mijn pa was niets, mijn ma was niets.
Ons leven was niets. 17 jaar geleden
ben ik uit dat dorp van niets vertrokken
om iets te worden.
Soms gelooft ge liever de grootste leugen dan de waarheid.
Zone 09: Ondanks het complexe handelsverloop en de gelaagde psychologie wist Van den Brande Didier Van Cauwelaerts ‘ Aller Simple' te bewerken tot een glasheldere tekst, licht maar niet oppervlakkig, eenvoudig maar niet simpel. Parels als ‘ Een ras, dat is geen jas die je aan of uittrekt - dat plakt aan u' zijn raak zonder sentimenteel te zijn. Daarnaast is Van den Brande een geboren verteller, wiens laconieke spel heerlijk contrasteert met het fysieke spel van Jan Sobrie. De vele locaties worden verbluffend vindingrijk op scène gebracht en gelukkig ontbreekt een te kleffe zigeunerromantiek.
De Standaard: Enkele Reis is een reisverhaal met een hoog schelmengehalte, waarin de personages op aanstekelijke wijze meesurfen op de mogelijkheden en onmogelijkheden van het leven. Zelfs voor de meest perfide leugens zou je sympathie opvatten. Dit is een fabel die de harten wint.
- Tekst: Joris Van den Brande
- Spel: Jan Sobrie en Joris Van den Brande
- Een productie van: BRONKS & Theater Antigone