Bekdichtzitstil

François, Damien en Becky zijn drie overleverkes. Ze zitten in klas 3F, de afvalcontainer, zoals ze spottend worden genoemd. Ze vallen, en krabbelen terug recht. Worden gelabeld, maar dragen die labels met trots. Ze schrijven zelfs een brief naar het Guinness book of World records. Want zo veel stoornissen in 1 klas, dat moet haast een record zijn...

Raven Ruëll en Jan Sobrie schreven met Bekdichtzitstil een ode aan het wild spelende kind, dat niet in een kader kan of wil passen. Ze maakten een krachtige, humoristische en ontroerende voorstelling over de buitenbeentjes van onze samenleving, en vertellen zo een universeel verhaal over onvoorwaardelijke vriendschap.

Vorig seizoen won de tekst van Bekdichtzitstil de tweede prijs op het Kaas und Kappes-festival in Duitsland, en won Sophie Warnant de zilveren krekel voor beste podiumprestatie. Nu is de voorstelling aan zijn derde herneming toe en zal ze nog één avond te zien zijn in Theater Antigone. Daarna gaan Berdine, Jan en Sophie op een uitgebreide tournee door Vlaanderen en Nederland.

Een Prachtvoorstelling.
**** De Standaard

Meesterlijk Raven Ruëll-toneel: intiem en klein langs de buitenkant, stormachtig en emotioneel langs de binnenkant.
**** Knack

De acteurs krijgen alle drie iets voor elkaar wat zelden voorkomt: ze slagen erin om de toeschouwer recht in het hart te laten kijken van hun personage.
***** De Theaterkrant

Gratis inleiding om 19u45.