Bekdichtzitstil

"Damien zit helemaal vooraan. Op de speelplaats is hij een razende raket, maar in de klas is het precies een plant.
En Becky zit de hele tijd naar het behang te staren. Ik denk echt dat die in twee werelden leeft. Soms leeft ze bij ons, maar meestal zit ze op haar eigen aardbol.
Ik zit hier een half uur en ik heb het gevoel alsof ik iedereen ken."

François, Damien en Becky zijn drie overleverkes. Ze zitten in klas 3F, de afvalcontainer, zoals ze spottend worden genoemd. Ze vallen, en krabbelen terug recht. Worden gelabeld, maar dragen die labels met trots. Ze schrijven zelfs een brief naar het World Guinness Book of Records. Want zo veel stoornissen in 1 klas, dat moet haast een record zijn...

Raven Ruëll en Jan Sobrie schreven met Bekdichtzitstil een ode aan het wild spelende kind, dat niet in een kader kan of wil passen. Ze maakten een krachtige, humoristische en ontroerende voorstelling over de buitenbeentjes van onze samenleving, en vertellen zo een universeel verhaal over onvoorwaardelijke vriendschap.

De voorstelling toerde vorig seizoen al uitgebreid door Vlaanderen en Nederland en werd enthousiast onthaald door pers en publiek. We laten Jan, Berdine en Sophie dit seizoen dan ook heel graag opnieuw door onze zaal razen.
Opgelet: alle voorstellingen zijn uitverkocht maar volgend seizoen wordt Bekdichtzitstil wegens succes hernomen.

In de pers:

"Meesterlijk ‘Raven Ruëll'-toneel: intiem en klein langs de buitenkant, stormachtig en emotioneel langs de binnenkant."
**** Focus Knack

"Jan Sobrie, Berdine Nusselder en Sophie Warnant spelen deze ‘onhandelbare' kinderen met een ongelooflijke overtuiging. Ze krijgen alle drie iets voor elkaar wat zelden voorkomt: ze slagen erin om de toeschouwer recht in het hart te laten kijken van hun personage." ***** De Theaterkrant

"Een Prachtvoorstelling!" **** De Standaard